نظرمن

از زماني که قانون حداقل و حداکثر دستمزد در کشور به تصويب رسيده ، يکي از مواردي که به ضرر حداقل بگيران تمام شده ، فشاريست که حداکثر بگيران به آنها وارد مي کنند . بطوريکه وقتي دولت مي خواهد حقوق حداقل بگيران را افزايش دهد ، به دليل اينکه فاصله حداقل و حداکثر حقوق در قانون به ميزان هفت برابر تعيين شده ، حقوق حداکثر بگيران نجومي مي شود و همين موضوع باعث ايجاد فاصله طبقاتي و افزايش ضريب جيني شده و صداي مخالفين را درآورده و همين موضوع دست دولت را براي ايجاد عدالت مي بندد . به نظر من اگر در قانون حداقل و حداکثر حقوق به جاي فاصله هفت برابري ، پنج برابر تعيين شود ، اين مشکل بر طرف شده و دولت را براي اجراي عدالت اقتصادي ياري مي نمايد . البته شايد اصلاح قانون کار براي قطع ارتباط کارگر و کارفرما براي پرداخت حق بيمه ، بطوريکه همه کارگران بصورت خويش فرما بيمه باشند و ورود و خروج نيروي کار آزاد بوده و دست کارفرما بابت بکارگيري و حذف نيروي کار باز باشد نيز مي تواند به بهبود فضاي کسب و کار کمک کرده و حمايت از نيروي کار به دليل حذف قراردادهاي سفيد امضا کمک نمايد . اجراي عدالت اقتصادي در جامعه ، مي بايد به گونه اي صورت به پذيرد که نيروي اصلي توليد يعني کارگر در حداقل رفاه نسبي بوده تا بتواند به رشد توليد در سال حمايت از توليد ،کمک نمايد .

مصوبه دولت جهت حذف چهار صفر از پول ملي باعث شده تا کارشناسان اين اقدام را به دليل عدم کاهش نرخ تورم و ساير اقدامات اقتصادي فعلأ در اولويت ندانسته و خواستار اصلاح ساير امور اقتصادي و در آخر حذف صفر باشند . ولي به نظر من وضعيت اقتصادي کشور هم اکنون در حال تثبيت شدن بوده و اقدام دولت در حذف يا کاهش درآمدهاي نفتي از بودجه باعث پايداري بيشتر بودجه و قطع ارتباط بودجه با تحريم ها شده و از آنجا که بر اساس پيش بيني هاي صندوق بين المللي پول ، اقتصاد ايران تا 5 سال آينده داراي تورم سالانه 25 درصد مي باشد . لذا اگر صفرها را حذف نکنيم ، ارزش پول هر ساله کاهش يافته و تعداد صفرهاي معاملات در کشور نيز افزايش مي يابد . بطوريکه هم اکنون اعداد معاملات انجام شده و حقوقهاي دريافتي روي ذهن مردم تاثير بدي گذاشته و در آينده نيز تاثير بدتري خواهد گذاشت .پس حداقل اگر نمي توانيم تورم را کاهش دهيم ، بهتر است صفرها را حذف کنيم تا اثرات روحي آن کمتر شود .  

ديروز يکي از دوستان قديمي را ديدم که لباس نامناسبي را بر تن داشت . گفتم : اين چه ريخت و قيافه ايست ؟ چرا لباس کارتو عوض نکردي ؟گفت : لباس کار چيه ؟! لباس خودمه . گفتم : يعني اينقدر وضعت خراب شده ؟! گفت : درآمدم کفاف هزينه زندگي را نمي ده . گفتم : اول که ديدمت ، ياد فيلم ميليونر زاغه نشين افتادم . گفت : تازه شانس آوردم که خانه و ماشين و طلاهام را قبلاً خريده بودم وگرنه معلوم نبود اوضاعم الان چطور بود . گفتم : پس درست حدس زدم ! الان ميلياردر ژنده پوشي ؟ گفت : آره . اگر حقوق ها هم مثل داراييهام افزايش پيدا ميکرد ، وضعم اين طور نمي شد .  گفتم : وضع تو هم مثل وضع بقيه اقشار متوسط شده ، ولي نگران نباش ، امسال سال آخر دهه شصتيهاست و از سال ديگه سن جمعيت در کشور وارد ميانسالي شده و عرضه نيروي کار کمتر و تقاضاي نيروي کار بيشتر ميشه و با توجه به بالا رفتن هزينه هاي سرمايه گذاري در تکنولوژي ، حقوق ها افزايش بيشتري پيدا مي‌کنه . گفت : کارفرما ها که اين موضوع را قبول نمي کنند ؟ گفتم : وقتي وزارت کار ليست بيمه کارفرما که حقوق زير خط فقر ارايه داده را قبول نکنند ، آن وقت مجبور ميشن حقوق را درست پرداخت کنند . گفت : پس اگر امسال را تحمل کنم ، اميدي براي سال آينده هست ؟ گفتم : به نظر من وجود ميلياردر ژنده پوش در کشور وجه خوبي نداره ، پس بهتره اينطوري بشه . 

چند وقتي بود که مي ديدم همسايه مون  موقع ورود با خودروي خود از خيابان به کوچه  خيلي دور مي گيره و بعد وارد کوچه ميشه. ازش پرسيدم : چرا اينقدر دور ميگيري ؟ گفت : چون مي ترسم ؟ گفتم : از چي ؟ گفت : از رودررويي با کسي که از کوچه در مياد . گفتم : مگه اينم ترس داره ؟ گفت : چون نمي‌دونم طرفي که از کوچه در مياد هم مراقب هست که شايد من از روبرويش درام . بعد از کمي تامل گفتم : راست ميگي ، واقعا بعضي وقتها آدم نميتونه ، پيش بيني کنه ، طرف مقابل از نوع برخوردش چه فکري مي‌کنه ، و خوبه که کمي اولش بيشتر دور بگيره . اين موضوع فقط به رانندگي هم ارتباط نداره و موضوعات مختلفي را شامل ميشه . 

شرايط رکود تورمي بازار مسکن منجر به کاهش عرضه و افزايش تقاضا در بازار گرديده است . در طول چهل سال گذشته با افزايش جمعيت و روند مهاجرت از روستا به شهر ، سياست هاي مختلفي جهت پاسخگويي به تقاضا اجرا گرديده و هم اکنون از نظر تعداد مسکن به خانوار مشکلي وجود ندارد . يکي از اين سياست ها افزايش سن مسکن جهت دريافت وام مي باشد ، که به 15 سال رسيده است . به نظر من اگر درگذشته نمي توانستيم سن دريافت وام مسکن را افزايش دهيم ، به خاطر نبود استحکام در ساخت مسکن بود که از سال 1370 به بعد و ساخت مسکن طبق آيين نامه 2800 ساختمان ساختمان ها از استحکام خوبي برخوردار شدند . لذا ما مي توانيم آخرين اقدام را در جهت افزايش سن ساختمان به 25 سال جهت دريافت وام انجام داده و اقساط وام را نيز به 25 سال افزايش دهيم . اين اقدام باعث گسترش بازار مسکن شده و عرضه و تقاضا را تنظيم مي نمايد و کمک موثري براي خريد مسکن براي جوانان خواهد بود . به نظر من بالا بودن قيمت مسکن اهميت زيادي نداشته بلکه خريد آسان آن داراي اهميت است . از ياد نبريم که فقط 10 درصد جمعيت کشور در تهران ساکن هستند و اجراي سياستي درست باعث رضايت مندي 90 درصد جامعه که در ساير نقاط کشور زندگي مي کنند ، مي شود .

اوضاع اقتصادي کشور از ابتداي امسال باعث شده تا نظرات مختلفي در رابطه با دليل آن عنوان شود . در حاليکه بعضي هيچ اميدي به بهبودي اوضاع ندارند و شايد به فکر خروج از کشور هستند ، عده ديگري در حال کاسبي از وضع موجودند و حتي عده ديگري شايد اوضاع را عادي جلوه دهند . ولي سوالي که در اينجا مطرح مي شود اين است که چرا کساني که وضع مالي خوبي دارند از کشور نمي روند ؟ ولي کساني که اوضاع اقتصادي خوبي ندارند بيشتر در فکر خروج از کشور هستند ؟ آيا افراد متمول اوضاع را بد نمي بينند ؟ به نظر من بايد گفت : چرا من برم ، تو نري ؟ بالاخره اگر قرار بر رفتن باشه ، شرايط شما بهتره . 

روزي در حال رانندگي در اتوبان ديدم پشت يک ماشين مدل بالاي خارجي نوشته : پا به پاي من نيا ! ، بعد از مدتي که خودروي مدنظر توقف کرد ، از راننده پرسيدم : مفهوم جمله پشت خودرويت چيست ؟ در پاسخ گفت : اکثر تصادفات در جاده هاي کشور به دليل سرعت بالاي خودروها است ، زيرا رانندگان فقط به تابلوي حداکثر سرعت توجه نموده و به نوع خودروي خود توجه نمي کنند و همين موضوع باعث مي شود که در لحظه ايستادن هاي ناگهاني خودروهاي مدل بالا و ايمن مي توانند نسبت به توقف خود اقدام نمايند ولي خودروهاي ضعيف قادر به جلوگيري از تصادف نيستند و تلفات جاده اي زياد در کشور نيز به همين دليل است . من نيز بخاطر حفظ جان مردم اقدام به نوشتن اين جمله در پشت خودروي خود نمودم تا خودروهاي ديگر وقتي مي بينند سرعتم زياد است فکر نکنند آنها هم مي توانند پا به پاي خودروي من بيايند . من نيز که تاکنون اين موضوع را زياد در جاده ها ديده بودم ، با خود گفتم : چه خوب مي شد که در جاده ها در کنار تابلوي حداکثر سرعت به نوع خودرو نيز اشاره مي کردند ، تا رانندگان به آن توجه داشته باشند . البته شايد در خيلي از مسائل سياسي ، اقتصادي و اجتماعي بتوان از اين موضوع استفاده نمود ، تا مردم کلا مواظب خود باشند .

از زمان خروج آمريکا از برجام و اجراي تحريم هاي سخت برعليه ايران ، راهکارهاي مختلفي براي درامد زايي ارزي پيشنهاد مي گردد تا جايگزين درآمد نفتي کشور گردد . به نظر من مي توان با پيشنهاد دادن به کشورهاي دور و نزديک جهت استفاده از خاک کشورمان براي ترانزيت کالاهاي خود بدون پرداخت هزينه ترانزيت و فقط پرداخت هزينه تخليه و بارگيري در بنادر و مرزها به صورت ارزي هم درآمد قابل توجهي کسب کرد و هم صفي از کشتيها را در بنادر جنوبي کشور مشاهده کرد که خود اين موضوع اهميت استراتژيک کشور در اقتصاد جهان را نشان خواهد داد . بعد ببينيم کدام کشورها حاضر به نديده انگاشتن ايران در عرصه جهاني هستند .

تورم بالا در اقتصاد ايران هميشه مورد سوال مردم در طول ساليان گذشته بوده است . در ا قتصاد مرسوم است که رشد اقتصادي منجر به تورم مي شود . به دليل اينکه براي رشد احتياج به نقدينگي است و افزايش نقدينگي به تورم منجر مي گردد . ولي سوال اينجاست که چرا در کشوري مثل چين بارشد اقتصادي بالا اين تورم ديده نمي شود ؟ خوب ! جواب اين است که سرمايه گذاري يا از محل منابع داخلي است يا خارجي ؟ تاکنون در کشور ما سرمايه گذاري از محل منابع داخلي بوده و کشور ما داراي کمترين ميزان بدهي خارجي در دنياست . ارز حاصل از فروش نفت براي سرمايه گذاري استفاده مي گردد . ولي کشوري به وسعت کشور ما با رشد جمعيت بالا به ميزان زيادتري سرمايه گذاري لازم دارد که اين سرمايه از خارج بايد تامين گردد . ولي کشورهاي ديگر حاضر نيستند در زمينه هاي غير از نفت و گاز در کشور ما سرمايه گذاري کنند . پس ما مجبوريم از طريق چاپ اسکناس سرمايه لازم را براي خود تامين کنيم . البته رشد اقتصادي در کل منجر به افزايش توليد ناخالص داخلي و افزايش درآمد مردم مي شود و اين خود به پول بيشتر نياز دارد . به نظر من ميزان بيشتر تورم امري اامي براي کشور ماست . ولي در صورتيکه قدرت خريد نيز به همان ميزان رشد کرده و فاصله طبقاتي را زياد ننمايد .